In de rubriek ‘Over Fotografie Geschreven’ vertellen fotografen meer over zichzelf en hun werk aan de hand van enkele vragen en stellingen. Zie hieronder het verhaal van landschapsfotograaf John Goossens.
Introductie
Mijn naam is John Goossens, 47 jaar oud en samen met mijn vrouw, zoon en dochter woon ik in Didam. In het dagelijkse leven werk ik als kwaliteitsmanager bij een internationaal chemiebedrijf.
Hoe is je passie voor fotografie ontstaan?
Als kind vond ik het al een magisch moment als ik de camera van mijn vader eens mocht vasthouden. Toen ik een jaar of 11 was kreeg ik een compact filmcamera cadeau voor mijn verjaardag en maakte ik mijn eigen foto’s. Ook in de jaren daarna bleef dat meestal beperkt tot de vakanties, wel met een wat nieuwere compact filmcamera. In 2003 kocht ik een digitale camera, een Olympus C730 Ultra Zoom. Dit gaf mij nieuwe inspiratie en een tijdje later ben ik overgestapt op een dSLR, de Nikon D50.
Ik heb altijd wel gefotografeerd, meestal op vakanties en bij familiegelegenheden maar de afgelopen jaren is dat sterker toegenomen, niet altijd met de D50 overigens maar met andere Nikon modellen. Een aantal jaar geleden was ik overspannen en was fotografie in de natuur een hele fijne uitlaatklep en ik combineer het graag met wandelen.
Als je vaker in de natuur komt ga je anders kijken, bepaalde details en composities vallen je vaker op. Maar zowel bij natuurfotografie als portretten blijf ik mij verwonderen dat je mooie momenten kunt vastleggen om later nog eens te beleven of om te delen met anderen.
Op welk fotografie genre richt je je en wat trekt je hierin aan?
Qua fotografie spreken veel genres mij aan. Ik vind het ontzettend mooi als ik mensen blij kan maken door een portret van henzelf of hun gezin vast te leggen. Helemaal als dat bij dierbare momenten is als een bruiloft, feest en laatst zelfs op een uitvaart. Het is zo bijzonder dat mensen je dat toevertrouwen.
Ook stillevens zijn een mooie uitdaging om een goede compositie te creëren en vast te leggen in de donkere wintermaanden.
Maar natuurfotografie is waar ik mijn rust in vind en hoewel ik wildlife en macro erg mooi vind geeft landschapsfotografie mij de meeste ontspanning. Ik vind het heerlijk om ’s ochtends bij zonskopkomst alleen buiten te zijn en de natuur te zien ontwaken, maar ook een wandeling in de natuur zal niet snel zonder camera zijn.
Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie krijg ik vaak door lekker in de natuur te zijn, soms valt iets gewoon op en zie ik een mooie compositie. Ik probeer dan vaak een foto te maken en niet meteen door te lopen. Maar ook krijg ik inspiratie van beelden van andere fotografen, door boeken te bekijken of beelden op insta. En hoewel ik de momenten dat ik alleen in de natuur ben kan waarderen vind ik het ook erg leuk om mijn hobby met anderen te delen tijdens fotowandelingen of door met andere fotografen af te spreken. Hier in de regio organiseert Dave Zuuring regelmatig leuke wandelingen waardoor ik weer nieuwe stukken natuur heb ontdekt en tevens een boel gezellige fotografen heb leren kennen. Voor een aantal van die fotografen heb ik laatst zelf een wandeling georganiseerd waarbij we het Reichswald in Kleef bezocht hebben.
Wat was echt een stuitermoment tijdens het fotograferen?
Oh, dat zijn er wel een paar, maar het afgelopen jaar sprongen er wel een paar uit voor mij.
Tijdens onze zomervakantie op Texel wilde ik met zonsopkomst naar mijn favoriete plekje daar, het Haventje van Sil. Het is daar het mooist bij laag water als de wadvogels er foerageren. Toen ik van ons verblijf wegreed waren er echt bizar knallende kleuren in de lucht maar hing er ook een deken van mist over het eiland. Zoveel mogelijkheden schieten er dan door mijn hoofd. Maar ‘stick to the plan’ is vaak het beste motto en dat was niet voor niets. Dit was denk ik de mooiste zonsopkomst die ik daar gezien heb, met een stel lepelaars in de vaargeul. Het enige wat nog ontbrak was een bootje aan de steiger.
Mijn andere stuitermomenten van dit jaar waren diverse beelden die ik met mijn drone kon maken waarbij de zonnestralen door de mist heenbraken boven het bos en diverse gave momenten tijdens een fotoreis naar Madeira. De zonsopkomst bij de Ponta de São Lourenço was echt ontzettend gaaf doordat we met hoofdlampjes op in het donker een geitenpaadje op de rotsen beklommen. Dat eiland is echt insane qua mogelijkheden voor landschapsfotografie.
Welke gear gebruik je en waarom?
Ik gebruik een Nikon Z8 systeemcamera. Nikon is vanaf het begin mijn merk geweest, ik heb een keer kort een Sony camera geprobeerd maar kon daar niet aan wennen. De Z8 is ontzettend fijn door zijn dynamisch bereik, snelheid voor wildlife en een grote sensor die ook nog eens de mogelijkheid geeft om wat te croppen. Ik heb er best wel wat lenzen bij, maar voor landschap merk ik dat ik vaker in het tele-gebied fotografeer dan in extreme groothoek. Uiteraard heb ik ook een statief en wat filters. Verder heb ik sinds vorig jaar een drone (DJI Mini 4 pro) en hoewel ik lang getwijfeld heb is dit wel een van de beste beslissingen van de afgelopen tijd. Het andere perspectief dat het geeft is zo ontzettend verrassend.
Daarnaast experimenteer ik thuis soms ook met wat studio verlichting.
Wat is je grootste fuckup?
Ik wist dat deze vraag zou komen en ik vind het moeilijk om te beantwoorden. Echte fuckups heb ik niet. Soms wel verkeerd keuzes. Ik kan mijzelf helemaal gek maken of ik wel de juiste lenzen meeneem als ik op pad ga. En zelfs dan, een paar jaar geleden liep ik met zonsopkomst de Posbank op. Ik ging voor landschapsfotografie maar zag opeens een vos op mij afkomen. Op ca. 4 meter stond hij mij rustig aan te kijken. Maar hoewel ik een zoomlens mee had zat deze nog in mijn tas.
Uiteraard ging die vos daar niet op zitten wachten. Niet handig dus en een wijze les, maar evengoed een prachtig moment meegemaakt.
Welk moment/scene/persoon/dier/product wil je ooit nog eens voor je lens krijgen?
Ai, nog zo’n keuze. Ik zou graag eens naar IJsland gaan voor landschapsfotografie en Madeira heeft mij zo verrast dat ik ook daar graag weer heen zou gaan. Maar ook een ijsvogeltje vastleggen zou ik erg gaaf vinden. Het afgelopen jaar heb ik hier in Montferland een paar mooie dronefoto’s kunnen maken van een weg door het bos. Ik heb nu de herfst en winter op beeld en hoop dit jaar ook de andere jaargetijden daar vast te kunnen leggen.
Stellingen
1: Fotografie is meer kunst dan techniek: Eens
2: Digitale fotografie heeft de magie van analoge fotografie weggenomen: Oneens
3: Een goede foto kan alleen gemaakt worden met dure apparatuur: Oneens
4: Nabewerking is net zo belangrijk als het maken van de foto zelf: Eens
5: Een foto moet technisch perfect zijn: Oneens
6: Fotografie is echt een vak: Eens
7: Iedereen kan een fotograaf zijn met de juiste spullen: Oneens
8: Technische perfectie is belangrijker dan artistieke expressie: Oneens
9: Fotografie is een vorm van jezelf uitdrukken in beelden: Eens
10: Een goede fotograaf moet ook een goede marketeer zijn: Oneens
11: Zwart wit of kleur: Kleur
12: Smartphonefotografie bedreigt de professionele fotografen: Eens
13: Foto’s in zwart wit zijn saai: Oneens
14: Je kunt als fotograaf niet zonder social media: Eens
Welke andere fotograaf bewonder je en waarom?
Qua landschap vind ik het werk van de Britse fotograaf Nigel Danson ontzettend mooi. Zijn composities en post processing geven heel fijne en rustige beelden waar ik graag naar kijk. Ook op youtube zeker de moeite waard om te volgen.
Hier in Nederland zijn er ook zo veel getalenteerde fotografen die ik bewonder en volg, maar om een shoutout te doen naar een paar van hen. Ellen van den Doel maakt prachtig werk en heeft een mooi bedrijf (Dutch Photo Academy) neergezet samen met haar man Elco. Dave Zuuring omdat hij zoveel fotografen weet te verbinden met zijn enthousiasme en als ik ook nog een portretfotograaf mag noemen: Wahid Fayumzadah. Naast dat hij veel van zijn portret en studio experimenten deelt en uitlegt hebben we hier thuis ook een heerlijk recept voor gezonde brownies overgehouden aan zijn insta stories, zeker eens opzoeken dus.
Aan welke tip of advies heb je het meest gehad?
Ik denk een opmerking van Nigel Danson in een youtube video. Hij zei dat hij nooit spijt had gehad van het vroege opstaan om een zonsopkomst mee te maken, wel van de keuze om in bed te blijven liggen.
Of zoals Thomas Heaton het wel eens zegt: ‘f/8 and be there’
Lekker naar buiten om te fotograferen, en ook als het geen prachtfoto’s oplevert ben je fijn buiten geweest in de natuur.
Waar kunnen we meer van je werk vinden?
Mijn website: www.johngoossensphotography.nl
Mijn natuurbeelden op insta: @john_goossens_photography
Wat portretten en stillevens op insta: @johngoossens_portraits_stills